Een les die ik snel leerde toen ik een huis kocht, is dat de grootste vijand van een huiseigenaar niet de hypotheek is, maar het water. Die vaag bruine vlek op het plafond van de voorraadkast? Er lekte water tussen de zijwand van twee verdiepingen en de aanbouw van één verdieping, waar de 90 jaar oude tinnen goot volledig was gecorrodeerd. De verrotte vensterbanken? Water stroomde over de verstopte en slecht hellende dakgoten en stroomde vervolgens naar de ramen eronder (blijkbaar gedurende tientallen jaren). En de muffe geur van de kelder en de kalkachtige muren? Dat was ook water. En het was overal: het sijpelde naar binnen door lekkende oude ramen, druipend langs de muren waar de fundering de dorpel ontmoette, en kroop van beneden naar binnen waar de funderingsmuren de vloer raakten.
We pakten het dak en de ramen aan, wat eenvoudige (maar dure) oplossingen waren. De kelder was een ander verhaal; we hebben bijna alles geprobeerd, maar niets leek te helpen. We hebben de oude houten ramen vervangen door vinylschuiven (en die nieuwe strak afdichten). We hebben de grond buiten opnieuw gesorteerd om het water uit het huis te laten weglopen. We hebben de regenpijpen van de goot verlengd om het regenwater ver weg van de fundering te krijgen. We gebruikten een speciale funderingscementpleister om zichtbare scheuren op te vullen. We waren er bijna.
Een Franse afvoer, zo leerden we van een schatting, zou erg duur zijn en zou het water niet echt buiten houden (alleen afvoeren als er water in kwam). Een veel goedkopere beslissing maakte eigenlijk het grootste verschil: we kochten plastic raamafdekkingen van $ 5,-. Dat loste het grootste deel van het resterende probleem op, en dat alles voor een investering van $ 25.
Toch betekende een hevige regenbui altijd wat water op de vloer. Niet veel, maar genoeg om even stil te staan bij het nadenken over waar we meer ruimte voor de kinderen kunnen vinden. (Hoe charmant ze ook zijn, Lego-kastelen op de salontafel zijn niet wat we willen in de woonkamer. En videogames die ooit alleen met een joystick of afstandsbediening werden geleverd, vereisen nu drumsets, microfoons en andere accessoires die vloeroppervlak in beslag nemen .)
We hadden de veranda een paar jaar geleden winterklaar gemaakt, waardoor het het hele jaar door een speelkamer was, maar het is slechts 200 vierkante meter en was zo rommelig geworden met speelgoed en spelletjes dat er bijna geen ruimte meer over was voor de kinderen. (Bovendien wilde ik het terug als serre!) Die extra 800 vierkante meter in de kelder waren erg aantrekkelijk, maar niet als alles wat we daar neerzetten op palen moest worden gezet.
Het waterprobleem leek geïsoleerd tot alleen de voormuur, en niet eens de hele muur, alleen de helft ten oosten van de vooringang erboven. Wat we ook deden, dat deel van de muur van twaalf bij zeven voet zou niet stoppen met sijpelen. Een formidabele spleet liep diagonaal van het raam tot bijna op de vloer. Toen het dichten van het raam en het vullen van de scheur het probleem niet oploste, accepteerden we uiteindelijk dat de oplossing buiten lag. We moesten die buitenkant beschermen en voorkomen dat water de fundering binnendringt in dat aangetaste gebied.
Oh, we wisten het antwoord: de voortuin opgraven en die muur afdekken met een waterdicht membraan. Maar we haastten ons niet in het project. De kosten ervan, de rommel ervan, de schade aan de tuin… om nog maar te zwijgen van het vinden van een aannemer. We hebben het zo lang mogelijk vermeden. Toen we vorig jaar onze keuken aan het verbouwen waren en een nieuwe fundering nodig hadden die onder de aanbouw moest worden gegoten, werden de planeten uitgelijnd. We hadden de cementman daar, hij had alle apparatuur die hij nodig had, en zelfs de kosten doemden plotseling niet zo groot op. Hé, voor een project van die omvang, wat is nog eens $ 1.000?
Zes maanden lang hebben we gekeken en gewacht, na elke zware regenbui. Zou het waar kunnen zijn? Ja! We waren zo goed als droog (hoewel er na een hevige regenbui nog steeds heel weinig kwel was langs de naad waar de muren de vloer raken). We schakelden de schilders in om tientallen jaren aan uitbloeiingen weg te schrobben en twee lagen waterdichtmakende verf aan te brengen, en plotseling waren we de trotse bezitters van een schone, (vrijwel) droge kelder.
Straks vervangen we al die kunststof raamafdekkingen. Ze zijn in de loop der jaren een beetje in elkaar geslagen, maar zijn nog steeds de beste investering van $ 5 die we ooit hebben gedaan. Zoals de verzekering gaat, zijn ze de prijs zeker waard.
Vervolg: Van wrakkamer naar wrakkamer - Een ondervloer leggen
Voor meer informatie over kelderrenovatie, overweeg:
Kelder: afmaken of niet?
Ken de regels voor voltooide kelders
Ideeën voor het verbouwen van kelders: obstakels overwinnen