Traditioneel werden de grotere metalen vierkanten, zoals het spantvierkant, beschouwd als timmermansgereedschap. Daarentegen waren kleinere houten of metalen exemplaren eerder te vinden in de gereedschapskist van de schrijnwerker of meubelmaker. Die lijn was echter vele jaren geleden vervaagd en tegenwoordig vindt de goed uitgeruste houtbewerker van bijna elke streep veel toepassingen voor zowel grote als kleine vierkanten.
Handvierkanten zijn gebruikt voor het grootste deel van de opgetekende geschiedenis. Veel handgemaakte vierkanten zijn bewaard gebleven uit eerdere tijdperken en in zekere zin wordt de handwerkethiek nog steeds gerespecteerd; zelfs vandaag de dag zijn handvierkanten waarschijnlijker gemaakt van duur hout en worden ze zowel bewonderd om hun decoratieve aantrekkingskracht als om hun praktische bruikbaarheid.
Ik heb verschillende verschillende varianten opgenomen onder de noemer handvierkanten, waaronder het try-vierkant, het snelheidsvierkant en het combinatievierkant.
Probeer Vierkant. Een vaste hoek van negentig graden wordt gevormd door het dunne stalen blad en de struikgewas, die vaak van hout is. Het try-vierkant wordt gebruikt om te controleren (dat wil zeggen, "proberen, vandaar de naam), om vast te stellen dat een snede of verbinding waar of vierkant is. Het wordt ook gebruikt om grenslijnen te markeren of als een liniaal om te bepalen of een bord kromgetrokken of "gecupt" is.
Try-vierkanten zijn er in verschillende maten, met bladlengtes variërend van twee tot vierentwintig inch, afhankelijk van de leeftijd van het gereedschap en het doel waarvoor het was bedoeld. Machinist's of engineer's try-vierkanten zijn volledig gemaakt van metaal en zijn kleiner van schaal.
Het try-vierkant wordt meestal op deze manier gebruikt. Leg de tong plat op het werkstuk en schuif de kolf gelijk met de rand van het hout. Dankzij de dunheid kan de tong vervolgens worden gebruikt om een nauwkeurige lijn op het te snijden of te vormen stuk te schrijven. Proefvierkanten, zowel nieuw als oud, zijn vaak prachtige werktuigen, met bladen van fijn staal, ijzer of messing, met stokken van palissander, ebbenhout of ander hardhout. Het blad en de kolf worden soms aan elkaar vastgemaakt met decoratieve klinknagels.