Het is fascinerend om te zien hoe iets een wereldwijd icoon wordt. Bedenk hoe iedereen in elk land lijkt te weten dat een felrood logo met cirkel en slash 'verboden' betekent, of dat vijf in elkaar grijpende ringen de Olympische Spelen symboliseren. In dezelfde geest heeft Amerika de wereldgemeenschap het internationale symbool van gastvrijheid gegeven: de ananas.
Voedselhistorici zeggen dat ananas oorspronkelijk is geëvolueerd en werd verbouwd in de tropische gebieden van Brazilië en Paraguay, en zich via de handel verspreidde naar de eilanden van het Caribisch gebied, waar de inheemse Carib-indianen het "anana" of "uitstekend fruit" noemden. De intens zoete lekkernij was een hoofdbestanddeel van speciale feesten en religieuze evenementen en werd ook gebruikt om wijn te produceren.
Diavoorstelling: Nu trending: Ananasontwerpmotieven
Ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus ontmoette de ananas tijdens zijn tweede ontdekkingsreis naar de Nieuwe Wereld, toen hij en zijn bemanning landden op het eiland Guadalupe. Columbus bracht de sappige delicatesse in 1493 terug naar Spanje en noemde het een "piña", vanwege de uiterlijke gelijkenis met een gigantische dennenappel.
De piña's waren een instant sensatie in heel Europa en werden al snel een gewaardeerd handelsartikel. Europese tuinders worstelden bijna twee eeuwen om een manier te ontwikkelen om ananas in kassen te telen. Tegen de 17e eeuw werden ananassen geproduceerd in Nederland en Engeland en hadden ze de status van felbegeerde verwennerij bereikt. Inderdaad, een officieel portret van koning Charles II in 1675 laat zien dat de vorst de eerste ananas die in Engeland wordt geteeld als geschenk ontvangt.
Europese kolonisten brachten hun liefde voor ananas naar Amerika in de 18e eeuw, waar de nog steeds zeldzame vrucht een symbool werd voor een huis van warmte en gastvrijheid.
Omdat handelsroutes tussen New England en de Caribische eilanden traag en gevaarlijk waren, werd het voor gastvrouwen als het toppunt van vrijgevigheid beschouwd om een ananas voor gasten te kopen. Bovendien plaatsten zeekapiteins uit New England vaak rijpe ananassen in omheiningspalen buiten hun huizen als een symbool van hun veilige terugkeer van een reis.
Om de bezoekers verder een warm welkom te heten, werden ananasmotieven uitgehouwen in bedstijlen of hoofdeinden in de kamers die werden aangeboden aan overnachtende gasten. Architecten, ontwerpers en ambachtslieden namen het motief snel over in de Verenigde Staten in de jaren 1800, met behulp van gesneden hout en gegoten mortelananas als poortposten, en koperen en koperen ananassen als windwijzers en huisborden. Ananas werd ook gesneden in toegangsdeuren, raamkozijnen, luiken en traptreden, en ze werden gestencild of geschilderd op muren, vloeren en plafonds.
Tegenwoordig zijn ananasmotieven nog steeds gangbaar in bouwmaterialen en woondecoraties. Door hun natuurlijke cilindrische vorm lenen ze zich goed voor freeswerk, zoals paaldoppen, eindstukken en kapitelen.
Ananasvormen worden ook gebruikt als decoratieve elementen voor knoppen, ladetrekkers, gordijnbeslag, deurstoppers, tuinbeelden, lampvoeten en kroonluchters. Artistieke weergaven van ananas zijn te vinden in glas-in-loodramen, spiegels, vloertegels, backsplash tegels, mozaïek tafelbladen en keramische stapstenen.
Aan de zachtere kant duiken ananasontwerpen vaak op in decoratieve stoffen, behang en randen, accentkleden, deurmatten, muurplaten, decoratieve vlaggen, bed- en badmode en vooral in tafellinnen.
Ananas van keramiek, kristal, hout en metaal worden tegenwoordig in veel huizen over de hele wereld gebruikt als vrijstaande decoratieve elementen, wat bewijst dat dit motief in elke taal "welkom" zegt!
Voor meer informatie over architectuur- en ontwerpgeschiedenis, overweeg:
Een korte geschiedenis van kasseien
10 geweldige looks in tinnen plafondtegels
Nu trending: Acanthusbladontwerpen