Voor degenen die er een hebben gebruikt, heeft een verhalenpaal inderdaad een verhaal te vertellen. Voor niet-ingewijden lijkt de verhaalpaal echter slechts een stuk sloophout met een aantal markeringen erop. Aan de andere kant, dat stuk zwarte basalt dat we nu kennen als de Rosetta-steen leek op het eerste gezicht nauwelijks op het grote venster op het verleden dat het is gebleken.
Voor de metselaar of de timmerman is de verhalenpaal een beproefde truc van het vak. De verhaalpaal functioneert als een gebouwspecifieke regel en zorgt voor uniformiteit van het ene deel van een structuur naar het andere. In feite is het echter gewoon een bord met markeringen, die variëren afhankelijk van de gebruikte materialen en het ontwerp van het gebouw.
Voor een metselaar die een muur van cementblokken oplegt, zijn de markeringen twintig centimeter uit elkaar; bij het leggen van baksteen liggen de markeringen meer als twee en een halve inch uit elkaar, afhankelijk van de steen en de dikte van de mortelvoegen. Voor de timmerman die gevelbeplating aanbrengt, hangt de afstand tussen de lagen af van de weergave van de gevelbeplating en eventuele aanpassingen voor deur- en raamopeningen.
De verhaalpaal van de timmerman is waarschijnlijk de lastigste, dus laten we eens kijken hoe deze is ingedeeld en in gebruik wordt genomen.
Laten we zeggen dat het tijd is om een oud huis opnieuw in te richten. Het nieuwe bouwpapier zit er op en de oude hoekplanken zitten er nog, net als de watertafel (op funderingsniveau) en frieslijst (bovenaan de muur).
Snijd een stuk rechte bouillon af op precies de afstand van de bovenkant van de watertafel tot de onderkant van het friesbord. Plak het op zijn plaats naast het hoekbord met een paar afwerkspijkers (zorg ervoor dat het eerst loodrecht is natuurlijk).
Bepaal vervolgens precies waar u elke laag van uw gevelbeplating wilt laten liggen, waarbij u rekening houdt met de openingen aan de onder- en bovenkant door volledige stukken. Markeer nu de positie van elk stuk gevelbeplating op de verhaalpaal.
Sneller dan je kunt zeggen "Er was eens", is je verhaalpaal klaar. Het enige dat u nu hoeft te doen, is de markeringen van de verhaalpaal overbrengen naar de hoekplanken, raamarchitraven of andere bekleding waar de gevelbeplating tegenaan komt.
Verhaalpalen zijn het gemakkelijkst te gebruiken in nieuwe huizen waar alles vierkant en uniform is. Maar zelfs in een ouder huis kunnen ze een echte tijdsbesparing opleveren. Voordat je echter doorgaat en de gevelbeplating vastspijkert, neem je je verhaalpaal mee naar andere secties die je van plan bent naar de zijkant te gaan: misschien wil je een beetje compromissen sluiten van de ene plek naar de andere om een zo symmetrische mogelijk baan te krijgen.
De verhaalpaal wordt door de metselaar op dezelfde manier gebruikt: om de muur in aanbouw te plannen en ervoor te zorgen dat alle hoeken overeenkomen. Een belangrijke stap voor zowel metselaar als timmerman is ervoor te zorgen dat het nulpunt - het punt waarop de onderkant van de verhaalpaal op elke muur is geplaatst - op elke locatie hetzelfde is. Een waterpas, krijtstreep of een combinatie van andere hulpmiddelen kan helpen bij het bepalen van het juiste punt.
De verhaalpaal wordt soms ook horizontaal gebruikt om balken of andere kaderdetails op te stellen die in een structuur worden herhaald. En een variatie op de verhaalpaal, de lay-outstok, kan een handig hulpmiddel zijn bij het afsnijden.