Een 114 jaar oude, 1.200 vierkante meter grote Nederlandse koloniaal updaten om aan de behoeften van een jong gezin te voldoen? Uitdaging aanvaard, zegt lifestyleblogger Tabatha Muntizinger. Maar ze zou het doen, in haar eigen woorden, "zonder in te boeten aan plezier of creativiteit." Met twee kinderen en zeven huisdieren decoreert Muntzinger, de creatieve kracht achter Turn Right at Lake Michigan, in een stijl die zowel viert als eerlijk is over het leven zoals het onder haar dak wordt geleefd. Eerder dit jaar, toen ze een trapoverloop ging opknappen, meed ze de meer formele zithoek voor een gezellige, gezinsvriendelijke leeshoek. In deze tijd van het jaar kunnen we niet anders dan stilstaan bij de ontwerpdetails die van een huis een thuis maken, dus vroegen we Muntzinger om details over hoe het project tot stand kwam.
De leeshoek past zo precies in een overloop bovenaan je trap. Wat was er eerder?
De ruimte boven aan de trap was het resultaat van een dakkapel. Het was ongelooflijk diep genoeg voor een eenpersoonsbed, dat zeker, maar… het had niet veel zin. De langste tijd hadden we hem gevuld met wat zijstoelen en een klein bijzettafeltje. Maar na verloop van tijd werd het gewoon een heel mooie plek om willekeurige dingen achter te laten. En later zou je terugkomen om een kat te vinden die bovenop die willekeurige dingen slaapt.
Waarom een stoel bij het raam bouwen?
Toen we het huis kochten, had ik altijd een stoel bij het raam voor ogen in de ruimte. Ik ben verliefd op het idee van een sinds ik een kind was. Op een gegeven moment maakten mijn ouders een rondleiding door een huis met een stoel bij het raam, en uiteindelijk kochten ze het huis niet, maar ik kan me nog steeds herinneren hoe het voelde om op te krullen en de zon op me te voelen schijnen. Toen ons gezin groeide, realiseerde ik me dat de overloop voor ons allemaal functioneel moest zijn. Het idee voor het hoekje was dat het een gemeenschappelijke ruimte zou worden waar ik op een leuke maar praktische manier mijn liefde voor lezen met mijn kinderen kon delen.
Heeft het project betrekking op het aanleren van nieuwe vaardigheden?
Ik zou zeker nog nooit eerder een matras versnijden of er een op maat gemaakte hoes voor naaien… . En dit was eigenlijk onze eerste poging om enkele doe-het-zelfplannen van Ana White te gebruiken. Om de leeshoek te bouwen, hebben we haar instructies voor het maken van een opbergbank aangepast.
Er zijn zoveel slimme ideeën in verwerkt. Op welk aspect ben je het meest trots?
Waarschijnlijk het kussen. De uitdaging was om een zitoplossing te bedenken die niet constant bijgesteld hoeft te worden en die comfortabel is voor maximaal vier personen. Dus begon ik met de goedkoopste schuimmatras die door IKEA werd verkocht (het was veel goedkoper dan bekledingsschuim). Na het op maat te hebben gesneden, was de volgende stap het ontwerpen van een hoes die er goed uit zou zien, maar toch volledig wasbaar zou zijn, want hallo, kleine kinderen en meerdere huisdieren. Dit was de eerste keer dat ik iets naaide dat ik helemaal in mijn hoofd had verzonnen. Gelukkig pakte het allemaal zo veel beter uit dan ik had gehoopt.
Welk advies zou je geven aan iemand die iets soortgelijks wil maken?
Twee keer meten, één keer knippen! Ook wil je waarschijnlijk een kussen dat twee keer zo dik is als het kussen waarvan je denkt dat het voldoende is.
Wat vind je het leukst aan de leeshoek?
Ik vond mijn kinderen er helemaal in opgerold, alleen, lezend uit hun 'bibliotheek'. Dat is precies waar ik op had gehoopt: een leuke, praktische ruimte creëren waar ze verliefd kunnen worden op boeken en hun fantasie kunnen ontwikkelen.
Hoe heeft deze make-over de manier waarop uw gezin de ruimte gebruikt veranderd?
Het is niet alleen meer een catchall; het is echt een ontmoetingsplaats voor het gezin, terwijl we door de routines van onze dagen gaan. Ik zit daar om haar te vlechten en te helpen tanden poetsen en de was op te vouwen. Soms sluip ik er zelf ook, na bedtijd, om blogposts te schrijven of te lezen. Het is ook redelijk veilig om te zeggen dat de dieren er ook allemaal van genieten. Al met al is de stoel bij het raam een prachtige gemeenschappelijke ruimte geworden voor iedereen om te loungen en te genieten van de simpele dingen, zoals elkaar. En terwijl we vroeger linnengoed schoof waar het maar paste, hebben we nu fantastische opbergruimte voor extra kussens, lakens en extra dekens.
