Per definitie is een lijst gewoon een strook hout (of soms van gips of ander materiaal) die wordt gebruikt voor afwerking of decoratieve doeleinden. Het heeft regelmatige kanalen of uitsteeksels en kan vlak, gebogen of beide zijn.
Lijstwerk wordt gebruikt als overgangen van het ene oppervlak naar het andere. Ze kunnen bijvoorbeeld de voeg tussen de muur en het plafond bedekken (dit worden kroonlijsten genoemd); of de verbinding van de vloer en de muur (de plint of, in Groot-Brittannië, de plint). Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn lijstwerk meestal klein, eenvoudig en puur functioneel, maar deze decoratieve elementen kunnen veel meer vertegenwoordigen.
In het verleden waren lijstwerk een kans voor de bouwer, ontwerper of huiseigenaar om een statement te maken. Op een manier waarop het bouwen van grote huizen tegenwoordig een gevoel van rijkdom en status van de eigenaar uitstraalt, waren lijstwerk ooit het middel om een boodschap over het belang van een plaats te sturen.
Lijstwerk kan een decoratief element van onschatbare waarde zijn, dus het is handig om een deel van de betreffende terminologie te begrijpen. Het eerste onderscheid betreft de positie van een lijstwerk. Naast de kroonlijst en plint verwijzen de termen schilderijrail en stoelrail naar waar bepaalde lijstwerk zich op een muur bevindt. De schilderijrail is onder de kroonlijst bevestigd en wordt, zoals de naam al doet vermoeden, gebruikt om afbeeldingen op te hangen, terwijl de stoelrail rond de omtrek van de kamer loopt ter hoogte van een typische rugleuning om het gips te beschermen. De termen architraaf en behuizing worden door elkaar gebruikt om de bekleding rond een raam of deuropening te beschrijven.
De vorm of het profiel van een vormstuk is een ander identificerend kenmerk. Het geoefende oog kan profielen lezen - de vormen en rondingen van lijstwerk zeggen veel over de leeftijd, oorsprong en het karakter van een handgemaakt huis. Lijstwerk in de grote Georgische huizen van de achttiende eeuw (zie Het Georgische huis) waren groot en gedurfd met sierlijke rondingen. Tijdens de beginjaren van de Amerikaanse republiek gebruikten bouwers in de federale stijl minder lijstwerk, maar toen ze dat deden, waren de profielen kleiner, subtieler en hadden ze elliptische rondingen. Tijdens het Victoriaanse tijdperk was er een eclectische verscheidenheid aan profielen en maten - het was een tijd waarin mensen vrijelijk een steeds grotere verscheidenheid aan historische bronnen interpreteerden, van klassiek Griekenland, middeleeuws Engeland, Renaissance Italië, zeventiende-eeuws Frankrijk en het oude Egypte .
In het begin van de twintigste eeuw waren natuurlijke afwerkingen op eiken en ander hout gebruikelijk in huizen en bungalows in ambachtelijke stijl. Het ontwerp maakte de cirkel rond met de koloniale opwekkingsstijlen, waaronder de Georgische, Spaanse en Nederlandse heroplevingshuizen die de detaillering van de achttiende eeuw herhalen. Herkennen welke lijsten in uw huis origineel zijn, die latere veranderingen weerspiegelen en waar sommige zijn verdwenen, kan zeer nuttig zijn bij het plannen van uw renovatie.