Mensen verwarren gemakkelijk opossums en opossums. Deze kleine buideldieren hebben namen die zo op elkaar lijken dat ze vaak door elkaar worden gebruikt. Zelfs Merriam-Webster merkt op dat beide namen in de volksmond verwijzen naar de Virginia-opossum die in Noord-Amerika aanwezig is en dat het woord "opossum" kan worden uitgesproken met de eerste lettergreep, stemhebbend of stil. Zowel opossums als opossums hebben een flexibel dieet en eten verschillende planten en dierlijk materiaal dat uit hun omgeving is weggevangen. Ondanks deze overeenkomsten zijn buidelratten en opossums in feite verschillende dieren. Hier zijn zeven belangrijke verschillen om huiseigenaren te helpen onderscheid te maken tussen deze kleine buideldieren.
1. Opossums komen oorspronkelijk uit Australië, Nieuw-Zeeland en China, terwijl opossums in Amerika en het zuiden leven
Canada.
Locatie is de meest eenvoudige manier voor huiseigenaren om te bepalen of ze een opossum of een opossum zijn tegengekomen. De buidelrat is inheems in Australië, Nieuw-Zeeland, Nieuw-Guinea en China. Opossums bouwen hun holen bij voorkeur in bossen en andere beboste gebieden en kunnen zelfs kleine rotsholen bouwen als het terrein dit toelaat. Deze beestjes zijn echter behoorlijk opportunistisch en kunnen het beste uit het land om hen heen halen.
Omgekeerd leeft de opossum in Noord-Amerika, met name in de continentale Verenigde Staten en Zuid-Canada. De extreme kou van Noord-Canada zorgt ervoor dat deze buideldieren niet veel verder kunnen migreren.
2. De buidelrat heeft een harige staart, terwijl de buidelrat een blote staart heeft.
Een belangrijk verschil tussen de opossum en de opossum is hun staart. De staart van een buidelrat is dik en harig, net als die van een eekhoorn. De naam van een van de meest wijdverspreide soorten opossum - de gewone buidelrat - beklemtoont deze functie.
Een opossum daarentegen is te herkennen aan zijn kenmerkende blote staart. Met een grove vacht die zijn hele lichaam tot aan de staart bedekt, lijkt dit wezen meer op een grote rat dan op de donzige buidelrat.
3. Opossums zijn kleiner dan opossums.
Afhankelijk van hun soort kunnen buidelratten in grootte variëren van minder dan een ons tot meer dan 20 pond. De brushtail-possum is echter gemiddeld ongeveer vijf pond. Met minder ondersoorten (en slechts één in Noord-Amerika), zijn opossums uniformer in grootte. Ze wegen tussen 8,8 en 13,2 pond, met een lengte van 2,5 voet van neus tot staart - groter dan de gewone borstelstaartbuidelrat.
4. Opossums hebben puntige witte gezichten en grove vacht, terwijl opossums ronde lichamen hebben met een dikke gouden of bruine vacht.
De opossums van Noord-Amerika hebben typisch puntige witte gezichten met zwarte ogen en gekartelde tanden. Ze hebben ook een grove lichaamsvacht die meestal donkergrijs is, hoewel sommige een kaneelkleurige of witte kleur kunnen aannemen.
De buidelratten van Australië hebben daarentegen ronde lichamen en zachtere kenmerken. Hun kenmerkende dikke vacht is meestal goudbruin of bruin, maar bepaalde soorten hebben ook grijze, zwarte of witte kleuren. Opossums hebben meestal grote bruine ogen die in het zonlicht een amberkleurige tint krijgen.
5. Opossums behoren tot de Diprotodontia-orde, terwijl opossums tot de Didelphimorphia-orde behoren.
Hoewel buidelratten en opossums beide onder de algemene klasse van buideldieren vallen, behoren ze tot verschillende orden. Possums behoren tot de Diprotodontia-orde, de grootste bestaande orde van buideldieren met ongeveer 155 soorten; de naam "Diprotodontia" komt van het Griekse woord dat "twee voorwaartse tanden" betekent. Andere veel voorkomende diprotodonts zijn kangoeroes, koala's en wombats. De buidelrat valt onder de onderorde Phalangeriformes, een groep kleine tot middelgrote boombuideldieren.
Opossums daarentegen behoren tot de Didelphimorphia-orde. Dit is de grootste orde van buideldieren op het westelijk halfrond, bestaande uit meer dan 110 soorten. De naam "Didelphimorphia" volgt de Latijnse naamgevingsconventie en verwijst naar "twee baarmoeders".
6. Er zijn veel soorten opossum, zoals de Cuscus- en Glider-soorten, wat niet het geval is voor de opossum.
De onderorde van opossum omvat verschillende soorten. Borstelstaartbuidelratten zijn het meest voorkomende buideldier in Australië (en misschien wel de bekendste variëteit). Hun lange, dikke staarten met een beweegbare punt en kale plek aan de onderkant helpen hen boomtakken vast te pakken. Een ander type opossum is de ringstaart, een soort die leeft in gemeenschappelijke nesten in boomtakken en holtes. De onderorde van Phalangeriformes omvat ook verschillende soorten zweefvliegtuigen, een groep buideldieren die huidflappen tussen hun armen en benen hebben ontwikkeld om hen te helpen stijgen.
Verschillende soorten opossum kunnen ook enorm in grootte variëren. De koeskoes behoort tot de grootste buidelratten, inclusief de 22-pond Sulawesi beerkoescus. Ter vergelijking: de kleinste soort is de Tasmaanse dwergbuidelrat, die zo groot is als een muis en minder weegt dan een potlood.
Hoewel er ook andere soorten opossums op het westelijk halfrond voorkomen, is er maar één gevonden in Noord-Amerika: de Virginia-opossum. Het wordt vaak eenvoudigweg "opossum" genoemd, omdat er geen andere buideldieren of ondersoorten op het continent zijn.
7. Opossums en opossums reageren heel verschillend op potentiële roofdieren.
De informele uitdrukking "opossum spelen" verwijst eigenlijk naar een evolutionair gedrag dat is ontwikkeld door het Noord-Amerikaanse buideldier. In het aangezicht van potentieel gevaar komt de opossum in wezen in een comateuze toestand en speelt hij dood. Deze toestand, die tussen de twee minuten en twee uur kan duren, is zeer effectief om het beestje te beschermen tegen passerende roofdieren.
Interessant is dat de werkelijke opossum (van Australische afkomst) niet echt opossum speelt. In tegenstelling tot hun Noord-Amerikaanse tegenhanger, zijn buidelratten ongelooflijk vriendelijk en tonen ze geen voorbehoud bij het naar vreemden lopen. Helaas maakt dit gedrag ze ook een gemakkelijk doelwit voor pelsjagers.