Een interview met Mark Diaz - Miami's hete "Design Star"

Ik ging onlangs zitten met Mark Diaz, de tweede runner-up in HGTV's onlangs afgesloten 'Design Star'. Nadat ik seizoen 6 had gezien, wilde ik graag de getalenteerde man ontmoeten die er altijd zo 'GQ' uitziet in de show, met zijn kenmerkende skimuts, regenlaarzen en gereedschapsriem. Natuurlijk wilde ik wat sappige roddels, maar Mark staat nog onder contract en kon niet voorschotelen. Toch had hij veel goede dingen te zeggen over zijn eerste grote kabeltelevisie-ervaring.

Auditie doen voor "Design Star" was niet bepaald het idee van Mark, maar nadat verschillende vrienden hem hadden overgehaald, reed Mark 14 uur vanuit Miami om de casting-oproep in Atlanta te bereiken. Onder druk van de tijd voltooide Mark de aanvraag door transcripties over te nemen van verschillende telefoongesprekken die zijn vriendin had helpen transcriberen. Tegen de tijd dat Mark aankwam voor de auditie, was het bijna te laat, maar met een glimlach en een vriendelijk pleidooi slaagde hij erin de receptioniste te charmeren.

Hoewel een tikkeltje teleurgesteld over de eindresultaten, temperde de derde plaats de winnende geest van Mark niet. Nu de woorden van Tanika Ray, presentator van "Design Star", "Sorry, Mark, we zullen je show niet produceren", in het geheugen vervagen, is Mark ervan overtuigd dat hij onderweg een show zal hebben, dat hij zijn eigen huis zal bouwen en dat hij zal een gemeenschapsprogramma lanceren dat risicojongeren betrekt in de wereld van design.

JD: Nu je een ster bent, werd je onderweg vaak gestopt om me te ontmoeten?
MD: Ja, zodra ik door de voordeur liep. Om de paar meter.

Hij glimlacht.

JD: Waarom denk je dat je de titel "Design Star" bent kwijtgeraakt?
MD: De grootste concurrent die ik had was mijn eigen timemanagement. Ik maakte me geen zorgen dat ik te veel ontworpen zou zijn, maar ik wist dat, aangezien ik me verdiept in een concept, met een doel creëer en meestal mijn meubels helemaal opnieuw maak, ik zou worden uitgedaagd wanneer ik het tegen andere decorateurs zou plaatsen. Ik ben niet zo'n shopper!

JD: Wat heb je geleerd van je ervaring op de show?
MD: Ik heb geleerd om te gaan met mijn onderbuikgevoel en on-site, on-the-spot beslissingen te nemen. Ik kon niet altijd mijn eigen meubels maken. Ik moest me aanpassen. Ik kreeg de vaardigheid van onmiddellijke selectie zoals in: "Ik neem dat, en dat, en dat."

JD: Van wie heb je dingen leren maken?
MD: Mijn familie. Mijn grootvader was ingenieur. Mijn vader was monteur, brandweerman en ondernemer, en hij zei altijd: 'Kom hier, ik wil je laten zien hoe je iets kunt doen of maken.' Als ik nu een meubel ontwerp, bouw ik het samen met mijn verwerkers. Hoe meer ik het bouwproces begrijp en ken, hoe beter ik ontwerper ben.

Mark heeft een bachelordiploma in architectuur en design behaald aan de Florida International University.

JD: Hoe ben je op de naam van je bedrijf-MAD2DESIGN gekomen?
MD: Ik ben gek op ontwerpen. De enige zin die het het beste beschrijft, is: ik heb een agressieve passie voor scherpere ontwerpen.

JD: Wat bedoel je met scherper?
MD: Outside-the-box denken. Dingen creëren die een visceraal effect hebben.

Mark haalt een kleine rechthoekige doos uit zijn leren tas. Hij opent de doos.

MD: Wat zie je?
JD: Boksbeugels.

Hij haalt het voorwerp uit de doos en steekt zijn vingers door de ronde openingen.

MD: Dit alles is architecturale hardware. Past als een boksbeugel, zeker, maar het is een ladetrekker … of elementen van een licht.

Dit object speelt een rol in het ontwerp van de verlichtingscollectie die hij toepasselijk 'Bully' noemde. In het ideale geval wil Mark risicojongeren betrekken bij het maken van deze kroonluchters, waarbij hand-tot-handgevechten worden vervangen door hands-on creativiteit.)

MD: Het idee achter "Bully" is om donker naar licht te transformeren, iets destructiefs te nemen en het te gebruiken voor creatie.

JD: Dat vind ik leuk. Wat hergebruik je nog meer?
MD: Veel. Ik haal meestal iets van de straat en transformeer het voordat ik nieuw koop. Voor de Electric Pickle Lounge heb ik wat afgedankte pallets getrokken en in de ruimte verwerkt. Ik ben fietsonderdelen aan het upcyclen en sommigen vonden Harvard-wetboeken ook in verlichtingsarmaturen.

Mark is een triatleet en brandt constant fietsonderdelen door. Hij en zijn trapvrienden redden hun versleten onderdelen.

JD: Welke materialen inspireren jou?
MD: De basis: hout, metaal, steen. Op dit moment ben ik erg gek op verweerd hout en onbewerkt staal. Ik hou van hout omdat het hernieuwbaar is.

JD: Je lijkt nogal een minimalist te zijn. Verzamel je iets?
MD: Ik heb een verzameling honkbalkaarten uit de jaren 50 en 60 van mijn grootvader, boeken, leren koffers, vintage meubels, gereedschap. Ik verzamel veren die ik vind als ik onze hond uitlaat. En, eh, pennen… Ik steel altijd per ongeluk pennen.

JD: Wat is je favoriete voorbeeld van lokale architectuur?
MD: Zonder twijfel, Miami Marine Stadium. Het is een volledig geluchte vrijdragende hyperbolische structuur, stilgelegd na orkaan Andrew, en genoemd als een van de beste Amerikaanse architecturale sites om te behouden.

JD: Wat is jouw filosofie over design, over het leven?
MD: Ik hou van de quote: Vecht voor je beperkingen en ze zullen van jou zijn.
JD: Ik hou ook van dat citaat.