Hoewel het niet ongebruikelijk is dat een gang het 'probleemkind' is van een interieurontwerp, komen de meeste mensen er nooit een tegen die zo lelijk is als de onze. De muren waren bedekt met ruwe, krassende jute in de stijl van een voederzak. En het donkere en groezelige effect werd alleen nog verergerd door de bekleding en de kleur van het plafond - donkerbeige.
Na jaren van het afwenden van onze ogen van de vreselijke aanblik, hebben we besloten om de ruimte te transformeren. Ons doel was om het veel lichter en helderder te maken; de eerste stap was het verwijderen van de vreselijke jute. Omdat de vorige eigenaren een soort lijm hadden gebruikt (in plaats van behangplaksel), bleek het verwijderen van de jute lastig.
Ik nam mijn toevlucht tot het proberen van een nogal onconventioneel hulpmiddel voor de klus, een kledingstomer. Ik werkte in secties en gebruikte de stomer om de muren grondig te bevochtigen voordat ik de jute met een schraper verwijderde. Het was een tijdrovend proces, maar ik heb met succes alle jute verwijderd zonder de muren te beschadigen.
De volgende stap was het schilderen van het plafond en de afwerking. Ik koos een briljante tint witte verf in een halfglanzende afwerking om wat luminescentie aan het gebied toe te voegen. Daarna ben ik gaan shoppen voor een nieuwe wandbekleding.
Omdat ik een faux-afwerking van gescheurd papier wilde proberen, richtte ik mijn zinnen op een geschikt niet-directioneel behang. Uiteindelijk vond ik een gemarmerde, voorgeplakte wandbekleding in zachte tinten blauw en wit - een zogenaamde "niet-vaste vaste stof" die perfect zou zijn voor mijn behoeften.
Ik had de muren opgemeten en wist ongeveer hoeveel behang ik nodig zou hebben om het gebied te bedekken. Bovendien voegde ik nog eens 10% materiaal toe om rekening te houden met het feit dat ik de stukken zou scheuren en overlappen. Ik begon eerst met de rechte randen en scheurde de stukken in onregelmatige vormen van ongeveer een voet breed.
De rechte randen liepen langs het plafond, de wandafwerking en het lijstwerk van de deuropeningen. Ik deed eerst alle randen, kwam toen terug en scheurde meer onregelmatige stukken, elk ongeveer een voet in het vierkant, om naar het midden te vullen. Elk stuk overlapt 1/2 tot 3/4 inch. Ik werkte met drie stukken tegelijk, bevochtigde elk stuk en bracht het op de muur aan voordat ik het gladmaakte met de stompe rand van een schraper voor een stevige hechting.
De bochten vereisten wat vallen en opstaan. Eerst probeerde ik de rechte randen te gebruiken, maar het zag er niet mooi uit. In plaats daarvan koos ik ervoor om een onregelmatig stuk van de ene muur op de andere muur te wikkelen, waarbij ik de stompe rand van de schraper in de hoek liet lopen om een goede afdichting te vormen. Het eindresultaat is een gang die er veel prettiger en veel groter uitziet dan wat we voorheen hadden.