Ze zijn allebei een beetje wazig, ze zijn allebei erg bruisend en ze zijn allebei lid van de Apidae-familie, die meer dan 5.700 soorten bijen omvat die op elk ander continent dan Antarctica voorkomen. Hoewel timmermansbijen en hommels veel overeenkomsten vertonen, zijn het verschillende insecten met een ander uiterlijk, andere gewoonten en levenscyclus.
Hoewel het onwaarschijnlijk is dat je ooit getuige zult zijn van een echte strijd tussen een timmermansbij en een hommel, is het handig om de verschillen tussen de twee te kennen. Hoewel beide nuttige bestuivers zijn, is één potentieel een destructieve plaag.
Lees verder voor een directe vergelijking van de timmermansbij versus de hommel.
Bekijk hun fuzz.
Zowel hommels als timmermansbijen zijn insecten en hebben als zodanig lichamen verdeeld in drie delen (kop, thorax en buik), drie sets scharnierende poten en een paar antennes. Net als veel andere insecten hebben ze twee sets kleine vleugels. Beide zijn ongeveer 2,5 cm lang en zijn meestal zwart en geel.
Hommels behoren tot het geslacht Bombus, dat ongeveer 250 soorten bevat. Carpenter bijen zijn leden van het geslacht Xylocopa; er zijn ongeveer 500 soorten in deze groep. Ondanks hun taxonomische verschillen, lijken de veel voorkomende soorten hommels en timmermansbijen die in Noord-Amerika worden gevonden, behoorlijk op elkaar, wat leidt tot verwarring over welke welke is.
Waar het gemakkelijkst te zien verschil verschijnt, is in de buik. Als je goed kijkt, zie je dat terwijl hommels pluizige buiken hebben, meestal met zwarte en gele strepen, timmermansbijen kale, glanzende zwarte buiken hebben. Beide insecten hebben veel gele fuzz op hun borstkas en pluisjes op hun hoofd, hoewel hommels vagere koppen hebben dan timmermansbijen.
Ze kiezen verschillende broedplaatsen.
Net als andere soorten bijen bouwen hommels en timmermansbijen nesten. In tegenstelling tot honingbijen, zul je ze echter niet in een bijenkorf zien rondhangen, en geen van beide soorten maakt honingraten of produceert honing. In plaats daarvan nestelen hommels liever ondergronds, terwijl timmermansbijen, zoals de naam al doet vermoeden, hun nesten in hout maken.
Hommels maken elk jaar een nieuw nest. Meestal kiezen ze een droge, enigszins schaduwrijke plek die niet druk wordt verhandeld. Directe zonlocaties worden vermeden, omdat te veel zon het nest kan oververhitten. Toplocaties zijn onder houtstapels, composthopen, zware struiken, dik gras of in verlaten knaagdierholen en tunnels. Af en toe kiest de hommelkoningin een plekje onder een schuur, in een rottende boomstam of boomstronk, of zelfs in een vogelnest of vogelhuisje voor het huis van haar kolonie.
Timmerbijen daarentegen maken hun nest in hout. Hoewel ze een zeer sterke voorkeur hebben voor ongeverfd, verweerd, zacht hout, maken ze soms hun nesten in geverfd of nieuw hout als er geen betere opties in de buurt zijn. Met hun krachtige kaken boren vrouwelijke timmermansbijen een perfect rond gat met een diameter van ½-inch in het hout, waardoor een veelbetekenend klein hoopje zaagsel onder het gat ontstaat. De bij graaft een paar centimeter rechtdoor voordat hij een scherpe bocht neemt en vervolgens in een rechte lijn verder gaat, met kleine kamers die aftakken van de hoofdtunnel. Na verloop van tijd kunnen deze tunnels enkele meters lang worden, aangezien timmermansbijen de tunnels elk jaar opnieuw gebruiken. In tegenstelling tot termieten eten timmermansbijen eigenlijk geen hout. Ze tunnelen er gewoon in.
Beide zijn bestuivers, maar één kan een plaag zijn.
Net als andere soorten bijen zijn hommels en timmermansbijen belangrijke bestuivers, die planten helpen zich voort te planten door stuifmeel van bloem tot bloem te verspreiden. Beiden voeden zich met nectar in bloemen, maar verzamelen ook stuifmeel om terug te brengen naar hun nest. Omdat beide vrij grote insecten zijn, hebben ze de neiging om de voorkeur te geven aan ondiepe bloemen met een open gezicht, maar kruipen ze ook in buisvormige bloemen die een overvloed aan nectar bieden.
Zowel hommels als timmermansbijen voeren "zoembestuiving" uit, wat betekent dat ze zich met hun kaken aan de stuifmeelproducerende delen van de bloem zullen grijpen en vervolgens hun vleugels zeer snel laten trillen. De trillingen maken de stuifmeelkorrels los, die vervolgens door de bijen worden verzameld en teruggebracht naar het nest, waar het eiwitrijke stuifmeel de bijenlarven voedt. Zoembestuiving is vooral belangrijk voor veel groente- en fruitgewassen, waaronder aubergines, tomaten, alle soorten paprika's en veel soorten bessen.
Ondanks hun heilzame activiteiten in de tuin koesteren veel mensen een wrok tegen timmermansbijen. Hoewel de bijen zich meestal aan oude bomen hechten voor hun nest, kunnen en zullen ze boren in houten hekken, tuinmeubilair en buitenbekleding van huizen. En samen met de schade aan het hout, hebben uitwerpselen van timmermansbijen de neiging om lelijke geelachtige vlekken te creëren rond de ingang van hun nest.
De een is sociaal, de ander minder.
Net als honingbijen zijn hommels sociale wezens die in kolonies met strikte hiërarchieën leven. De bijenkoningin is het belangrijkste lid van de kolonie, gevolgd door de steriele vrouwelijke werkbijen, en dan de mannetjes, die paren met de koningin maar niet werken om voedsel terug naar het nest te brengen. Als algemene regel geldt dat hommelkolonies veel kleiner zijn dan honingbijkolonies. Een typische hommelkolonie heeft slechts 50 tot 500 leden, terwijl een grote honingbijkolonie tienduizenden bijen kan bevatten. En in tegenstelling tot honingbijkolonies, die doorgaans de winter doorkomen, sterven de meeste soorten hommels af als het kouder wordt, waarbij alleen de gepaarde koningin in de winter overwintert. Ze zal in het voorjaar tevoorschijn komen om haar eieren te leggen en de cyclus opnieuw te beginnen.
Timmerbijen zijn voor het grootste deel solitaire insecten, behalve bij het fokken. Ze leven niet in grote kolonies en hebben geen sociale hiërarchie. Een mannelijke en een vrouwelijke timmermansbij zullen een nest bouwen, dat het vrouwtje bouwt en onderhoudt terwijl het mannetje in de buurt blijft om bescherming te bieden tegen mogelijke bedreigingen, waaronder andere insecten, vogels en dieren. In tegenstelling tot honingbijen en hommels, geeft de vrouwelijke timmermansbij niet om haar jongen; in plaats daarvan laat ze een pakje stuifmeel achter bij elk ei om als voedselbron te dienen totdat de jonge bijen oud genoeg zijn om het nest te verlaten en zelfstandig te foerageren. Timmermansbijen kunnen tot 3 jaar leven, overwinteren tijdens de wintermaanden voordat ze zich in de lente wagen om zich voort te planten.
De een zal eerder steken dan de ander.
Net als bij andere soorten bijen hebben alleen vrouwelijke hommels en timmermansbijen een angel. Maar in tegenstelling tot honingbijen, die stingers met weerhaken hebben die afscheuren na het afleveren van een angel, hebben zowel hommels als timmermansbijen gladde stingers die aan hun eigenaar gehecht blijven, waardoor een individuele bij de kans krijgt om meerdere keren te steken.
Toch zijn beide soorten bijen redelijk volgzaam en hebben ze de neiging om een houding van "val me niet lastig en ik zal jou niet lastigvallen" te handhaven. Zolang je niet naar ze mept, ze niet aanraakt, hun nesten bedreigt of op een andere manier hun komen en gaan verstoort, is het zeer onwaarschijnlijk dat je wordt gestoken door een timmermansbij of een hommel. Als de een of de ander je ooit steekt, is de kans groot dat het een hommel is, omdat ze meer geïnvesteerd hebben in het beschermen van hun koningin en hun kolonie dan solitaire timmermansbijen.
Mannelijke timmermansbijen staan echter bekend om hun vertoon van agressie bij het beschermen van hun nest. Hoewel ze je niet kunnen steken, zullen ze je zeker bedreigen door naar je hoofd te duiken en om je heen te draaien terwijl ze luid zoemen. Onthoud dat het allemaal voor de show is: de mannelijke bij heeft geen angel, dus zijn bravoure is zijn enige echte verdediging.
